"Kom je nog?" Ik het nog goed, ze had het precies op zo'n spottende toon gezegd. "Of ben je soms ?" volgde dan ook snel. Ik was serieus niet bang geweest: ik veel wat er zou gebeuren. Dus ik stapte in de kring. Iedereen had zijn ogen gesloten, dus dat ik ook maar. Het stonk er naar wierook en het was , op de fel brandende kaarsen na. Ik voelde dat mijn handen werden vastgepakt en ik het toe. Ik werd besprenkeld met een vloeistof en er mij een masker opgedaan.

Mijn deed ik open, maar ik zag niets meer. Het masker had geen voor de ogen. "Naar het midden." Voorzichtig schuifelde ik naar voren, hopend dat ik zou struikelen. Ik werd naar het midden van de kring door de persoon die mijn handen vast had. Op dat kwam ik erachter dat wat er ging gebeuren, niet goed was. Mijn werden steviger vastgepakt en op mijn gebonden. "Sta stil!" Ik tegen, maar er werd een zakdoek onder mijn masker gedrukt, tegen mijn mond en neus aan. Het werd licht in mijn hoofd en mijn ogen vielen dicht.

Maar ik nog, anders kon ik dit niet vertellen. Ik niet hoe lang het geduurd heeft, maar op een gegeven kon ik mijn weer openen. Het masker had ik nog op en mijn zaten op mijn rug. Ik op de grond, want ik voelde steentjes in mijn wang drukken. Ik spitste mijn oren: om me hoorde ik zacht geprevel. Geknars van steentjes, er werd een voet op mijn gedrukt en mijn wang brandde. Lachend werden ook mijn vastgebonden. "Dacht je nou echt," begon een stem. "Dat we jou in onze groep wilden?" maakte een andere het af. Er werd hard gelachen en de voet op mijn hoofd harder. "Vies varken dat je bent! Dit moet gewassen worden!" Er door meer mensen op mijn handen gespuugd.

"Maak het af!" De stem van mijn vriendin deed me pijn. Zij had me uitgenodigd dit zogenaamde feestje. Mijn benen werden opengekrabd door een paar nagels. Mijn haar werd vastgepakt en ik van de pijn. "Oeh, het varkentje gaat krijsen! Dat vraagt om knippen!" Ruw werd er een stuk van mijn haar . "Wat moet dat!" klonk een donkere . Ik werd losgelaten en hoorde het van de steentjes. Ik lag rillend op de grond, niet wetend wat er zou gaan . "Meisje?" Mijn masker afgedaan. Ik werd losgemaakt. Mijn ogen opende ik en ik keek recht in het van een man. "Hebben ze je pijn gedaan?" hij nog. ik lette er niet op. Rillend probeerde ik te staan. Maar het niet. Ik liet me weer vallen en in snikken uit.