*FLITS* Oh, nee! Het gebeurde weer. En net in de les! Tanika greep haar tafelblad . De wind suisde in haar . Haar hoofd draaide, tolde. Nadenken ze niet meer. liepen over haar wangen. Het deed pijn. Iets zwaars drukte op haar lichaam. Haar handen . Flitsende beelden.

Ze probeerde het te vergeten, wissen, deleten. Het niet. Het zat vast op haar netvlies. Wanhopig fietste ze huis. Dit was al de derde keer week. Ze plofte in haar bureaustoel en de computer aan. Na een paar klikken de telefoon. Callcenter had weer een geweldige aanbieding, die ze helaas moest slaan. Wat jammer zeg. Geïrriteerd ging ze weer en zocht naar een zoekmachine. ‘Flitsende beelden’ toetste in, en ‘hoofdpijn’. Ze stopte op een site. Dit was het!

Regen, tegenwind en modder. Geweldige combinatie. Balend fietste hij de straten. En dan ook nog stomme koffer! die niet zo belangrijk was, hij hem al lang weggesmeten. Vanavond de nieuwe afspraak. Niemand school wist ervan, gelukkig maar. Ze zouden het toch niet begrijpen, ook al ze hoogbegaafd. was dit verhaal net iets moeilijk voor.

Een site over visioenen, déjà vu en helderzienden. Ze het gevonden. Haar gevoelens ineens totaal duidelijk. Alleen de informatie op de site maar gebrekkig. Ze had een bibliotheek .

In de centrumbibliotheek was te vinden. Dus ze naar een oude boekwinkel buiten de stad. was wel een kilometer fietsen, dat had Tanika er voor over. Het was bijna donker, ze aankwam bij de boekwinkel, grimmig oud gebouw. Behoedzaam liep ze binnen, in van een vrolijk belletje kraakte de deur alleen maar. Er verscheen een hoofd de toonbank, een gerimpeld gezicht donkere ogen, lange grijze haren en dikke neus. Het gezicht haar aan, de mond een streep, fronsende . Zenuwachtig liep Tanika naar voren, verstoppend achter een de vele boekenkasten. Ze begon zoektocht.

Hij drukt op de . Een vrolijk deuntje volgt. Voetstappen en stemmen de hal. Het licht knipt en de deur gaat . "Binnen." Ze lopen trappen op en trappen . Hallen door en gangen . Door deuren en kamers. Tot ze uiteindelijk in het hol komen. Hij knikt naar de rest de groep en op zijn plaats zitten, de koffer op zijn .