Het perfecte verhaal (Yaïnga Djalis, G2F)

Noteer de nummers van de alinea's in de juiste volgorde.
1e alinea
2e alinea
3e alinea
4e alinea


Het roesgehalte van mijn uitmuntendheid is zo overweldigend, dat jij mij aan iedereen zou willen voorlezen en nog een tiental keren uitprint voor het geval de computer het zou begeven. Mijzelf naar een uitgever sturen hoeft niet eens. De ontdekking gebeurt binnen de kortste keren door alle mond-tot-mondreclame van mijn niet te tellen lezers. Niet lang daarna volgen ongetwijfeld de eerste prijzen en lig ik in boekvorm in tientallen winkels. Filmrechten lijken mij de logische volgende stap, maar zoals steeds zal het boek beter blijken dan de film. Toch helpt dit mede mijn twintigste druk in ijltempo te slijten en vraag ik mij af wanneer zij het met mij hebben gehad.

Mag ik jou, als lezer van mij, verzoeken mij niet ongelezen terzijde te schuiven. Ik wil mij heus niet opdringen, maar als perfect verhaal is het normaal mij enige vrijpostigheid te veroorloven. Oftewel: je moet me gewoon bekeken hebben. Dat ik overkom als een omhooggevallen egotripper laat mij niet van dit standpunt afwijken. Deze lap tekst is het summum en past als een puzzel perfect in elkaar. Geen woord staat er te veel, niet één te weinig. Er is een evenwichtigheid zonder weerga.

Ach weet je, mijn eigendunk is hoog. De verwaandheid groot. Maar als dit alles helpt de perfectie op schrijfgebied nieuwe normen aan te meten, waarom het dan laten? Niemand zal het aandurven mij als perfect verhaal daarin tegen te spreken, zeker niet als honderden lezers het beamen. Dan volgen anderen mij, in blind vertrouwen, door mijn slim gebruikte lovende woorden, die iedereen inpakken. Ja, zelfs zonder mij te lezen! Dan word ik een 'klassieker' en is het enkel van belang mij te bezitten in jouw boekenkast, waar ik jarenlang schuil tot ik een zeldzaam begeerd verzamelobject word. Veilinghuizen lopen dan jouw deur plat, in de hoop 'het perfecte verhaal' aan te kunnen bieden aan de meest fortuinlijken van deze aardbol. Voor een gigantisch bedrag verander ik dan een laatste maal van eigenaar om uiteindelijk in een zwaar bewaakt huis minnaar van het stof te worden.

Alleen al de aanzet grijpt naar de keel. Van dan af volgen de emoties elkaar in een snel tempo op. Lachende huilbuien na ademloze stiltes houden jou, als lezer, zó in de ban, dat pruttelende kookpotjes langzaam tot aangebakken brij vergaan. Telefoontjes worden achteloos genegeerd om niet te worden afgeleid van de vasthoudende lectuur die zich voor jouw ogen tentoonstelt. Een zakdoek in de hand en het meermaals zuchten verraden de betrokkenheid als lezer in het meeslepende karakter van mijn hele opzet en op ware adrenalinestoten lees jij mij zonder op- of omkijken door. Daarna klinkt het verlossende "Wauw!" en volgt de leegte die jou al gauw laat besluiten mij nog een tweede, ja zelfs een derde keer te herbeleven!